Bruidsschat om bedehuis te bewaren

Als een gemeenschap aanklopt om een kerk over te dragen aan de SOGK, wordt er gewerkt volgens een vaste procedure, legt Breukink uit. „We beginnen altijd met de vraag of de kerk een Rijksmonument is. Die status is nodig om subsidies te kunnen krijgen. Vervolgens wordt van de gemeenschap een ‘bruidsschat’ gevraagd. Dat eigen aandeel in de kosten was zij ook kwijt geweest als het gebouw niet in ons beheer kwam. Daarna overleggen we over de bestemming van de kerk.”

Soms leidt een plan van de SOGK tot kritische reacties van betrokkenen, zegt Breukink. „Dat houdt ons scherp. We zijn vasthoudend, maar niet onredelijk. We gaan graag het gesprek aan en zijn bereid uit te leggen waarom we bepaalde keuzes maken.” Een voorbeeld daarvan is de kerk van Garmerwolde. „Voor een expositie over joodse, christelijke en islamitische feesten moest een deel van het dak van de toren worden weggehaald. Dat riep reacties op. Toen we uitlegden dat er aan die toren nagenoeg geen authentieke elementen meer zaten, begrepen de mensen het wel.”