Omgang met religieus erfgoed in de provincie Groningen

19 juni 2020

Omgang met religieus erfgoed in de provincie Groningen

Kerken zijn herkenningspunten in het vlakke Groninger landschap. Vaak staan ze er al eeuwenlang en zijn ze al die tijd het middelpunt van de dorpen geweest. Hun voortbestaan is in de afgelopen decennia niet altijd zeker geweest. Vanuit de Groningse samenleving ontstonden initiatieven, zoals de Stichting Oude Groninger Kerken, om het voortbestaan van het religieuze erfgoed te waarborgen. Hieruit komen enkele interessante inzichten naar voren voor volksvertegenwoordigers en bestuurders van het CDA. (Tekst Jan Dirk van der Borg en Erik Wubs - Bestuursforum juni 2020)

Religieus, cultureel en maatschappelijk belang staat voorop

Veel oude Groningse kerken bepalen door de restauratie- en onderhoudswerkzaamheden van de Stichting Oude Groninger Kerken nog steeds het dorpsgezicht en blijven door de faciliterende rol van de stichting tevens het middelpunt van de dorpsgemeenschap: als kerkgemeenschap of als culturele en maatschappelijke ontmoetingsplek. Directeur Patty Wageman: ‘Aan de ene kant is een kerk een ontmoetingsplek en dat moet het ook blijven. Van oudsher zijn kerken niet alleen plekken waar men bijeenkomt voor religieuze redenen, maar ook bijvoorbeeld in tijden van nood.’

Omgang met religieus erfgoed in de provincie Groningen

Interview met Patty Wageman

Het behouden van oude kerken als ontmoetingsplek kan ook bijdragen aan actuele en toekomstige uitdagingen. Wageman: ‘Als je maatschappelijk en cultureel gezien wilt dat Groningen een aantrekkelijke provincie blijft, dan speelt een stichting als de onze ook daarin een belangrijke rol. Vestiging van mensen vereist een goed cultureel klimaat, waarin onze stichting, die verantwoordelijk is voor de instandhouding van het cultureel religieus erfgoed, een belangrijke rol kan spelen.’