Goed en slecht nieuws

Een ruw ontwaken voor Jur Bekooy, restauratiebouwkundige voor de stichting: ‘Dan denk je: o nee hè, het is weer zover. Dinsdag was een blije dag; de minister sprak van iconisch erfgoed. Een dag later wordt de toekomst weer te grabbel gegooid.’ De jubilerende stichting (dit jaar vijftig jaar) beheert honderd kerken. Zestig liggen in de gevarenzone, zo’n vijftig van die zestig kerken liepen het afgelopen jaar schade op.

Deze historische kolossen reageren anders dan woonhuizen. Je ziet de schade niet direct. ‘Onze middeleeuwse kerken zijn sterk, groot en zwaar: het zijn olifanten in het landschap. In eerste instantie zien we nog geen schade, maar na maanden wel. Dat is nadat de ondergrond van klei en zand zich weer heeft ‘gezet’. En dan komen er toch nog scheuren. Die bevingen zijn een soort sluipmoordenaars.’